HISTORIA KOŁEM SIĘ TOCZY…

Nasza szkoła powstała w roku 1908. Nosiła wówczas nazwę Katolicka Szkoła Ludowa nr 10 w Królewskiej Hucie (dawniejsza nazwa Chorzowa). Pierwsze wzmianki odnalezione w dokumentach mówią o rozpoczęciu budowy szkoły w 1908 roku. Najstarsze kroniki szkolne, pochodzące z roku 1925 prezentują osobę ówczesnego dyrektora Sobeckiego, zwanego w tym czasie rektorem. Wiemy również, że w roku 1927 szkołę nawiedziła epidemia świnki, nazywanej wtedy chorobą mumsu, powodując jedną z trzech, w historii szkoły, przymusową przerwę w nauce. W roku 1929, kiedy dyrektorem był Jan Sywula, w szkole działał pierwszy sklepik! Rok 1934 przynosi pierwszy w historii Szkoły Podstawowej podział na dwie odrębne placówki, mieszczące się w tym samym budynku; obok szkoły nr 10 działa tutaj również szkoła nr 24, w której obowiązki rektora sprawuje Bolesław Orłowski. Od roku 1935 do wybuchu wojny funkcję rektora Szkoły nr 10 sprawował Tadeusz Blatt. Kronika z roku 1937 opisuje obchody 15-lecia istnienia szkoły polskiej, co pozwalałoby przypuszczać, iż nauka w naszej szkole rozpoczęła się w roku 1922. Wkroczenie wojsk niemieckich do Chorzowa spowodowało uruchomienie w naszym budynku dnia 3.01.1940 roku niemieckiej Volksschule nr 10, która wobec liczby uczniów, liczącej ponad tysiąc, została ponownie podzielona na męską Szkołę nr 10 oraz żeńską Szkołę nr 24. Skandalem roku szkolnego było jawne deklarowanie polskości przez jedną z uczennic, za co została dyscyplinarnie usunięta ze szkoły. W trakcie wojny szkołę nawiedziła epidemia szkarlatyny. Obie szkoły nosiły imię Hansa Schemma, tak jak obecna ulica Urbanowicza. Po wyzwoleniu Chorzowa szkoła polska wznowiła działalność w marcu 1945r, po czym nastąpił ponowny rozdział na placówkę damską i męską. Numer tej pierwszej z uwagi na uruchomienie mniejszej ilości szkół chorzowskich został zmieniony na nr 6, który przed wojną nosiła szkoła mniejszości żydowskiej. Pierwszym dyrektorem SP nr 10 został Bolesław Orłowski, SP nr 24 Mieczysław Żołnowski. Na przełomie listopada i grudnia 1945 roku nastąpiła druga w historii przerwa w nauce spowodowana brakiem opału. W latach powojennych obie szkoły były placówkami wyróżniającymi się. Dowodem może być przekazanie Szkole Podstawowej nr 10 sztandaru – nagrody za zdobycie tytułu szkoły przodującej. Powojenni dyrektorzy podzielonej szkoły, wtedy nazywani kierownikami to: Bolesław Orłowski, Matylda Czosnek i Sławomira Rożyńska (szkoła nr 10, Mieczysław Żołnowski, Aleksandra Cholewa, Wiesław Kusztowski (szkoła nr 6). W latach 60-tych budynek szkolny został poddany kapitalnemu remontowi, założono centralne ogrzewanie, zbudowano toalety. W latach 70-tych powstał gabinet lekarski, sekretariat i pokój nauczycielski. Połączenie szkół nastąpiło w roku szkolnym 1975/76, po czym dyrektorem została pani Brygida Dzigoluk, następnie pani Czesława Konieczny, pani Anna Iwa, zaś w roku 1989 dyrektorem SP nr 10 została pani mgr inż. Maria Hałgas, która tę funkcję sprawowała aż do momentu zakończenia działalności przez szkołę. Dopiero w roku 1980 naszej szkole nadano imię Jana Kochanowskiego, które po wygaśnięciu szkoły podstawowej nosiło Gimnazjum nr 10. Zapisaliśmy się w historii aktywną działalnością dydaktyczną i wychowawczą, czego dowodem są liczne dyplomy, gratulacje, wyrazy uznania czy podziękowania. Uczniowie szkoły pod opieką wspaniałych pedagogów uczestniczyli w życiu kulturalnym i sportowym miasta, biorąc udział lub współtworząc szereg imprez. Te wspaniałe dni i doniosła historia na zawsze pozostaną w naszej pamięci. W roku 2016 Panią Marię Hałgas na stanowisku Dyrektora szkoły zastąpiła w roku 2016 mgr Barbara Gołąb a Szkoła Podstawowa nr 10 pojawiła się wraz z reformą oświaty w roku 2017 i otwarła nowy rozdział w historii szkoły…